Advies
Chloor wordt gebruikt om kiemen, bacteriën en ziekteverwekkers te doden, bijvoorbeeld in een zwembad. Er worden speciale meetapparaten gebruikt om het chloorgehalte en de pH-waarde in de gaten te houden en schadelijke overdoseringen te voorkomen.
Op deze pagina leest u hoe ze werken en waar u op moet letten als u er een koopt.
Chloor is een bijzonder reactief chemisch element dat onder normale omstandigheden een gasvormige toestand heeft. Het reageert met bijna alle stoffen, inclusief het weefsel van levende organismen.
Daarom is een te hoge chloorconcentratie in het water schadelijk. In de juiste dosering is het echter perfect geschikt om bacteriën en ziekteverwekkers op betrouwbare wijze te doden en is het het middel bij uitstek om hygiënische omstandigheden in particuliere zwembaden of openbare zwembaden te waarborgen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen vrij en gecombineerd chloor.
Vrij chloor is het deel dat actief kan bijdragen tot de desinfectie van het water. Gecombineerd chloor daarentegen is al verbruikt en is verantwoordelijk voor de typische penetrante geur. Vrij en gecombineerd chloor vormen samen het totale beschikbare chloor in het water. Hoeveel vrij chloor daadwerkelijk in een zwembad kan worden geproduceerd, hangt onder meer af van de pH-waarde.
De meeste zwembadtesters werken volgens het principe van de fotometrie en meten de lichtabsorptie. Met hun hulp kan de concentratie van opgeloste stoffen in een vloeistof snel worden bepaald.
Een alternatief hiervoor is de watertester, die een in het water gedompelde meetstrip beoordeelt. Het hoeft niet altijd een elektronische watertester te zijn.
Voor de whirlpool of het aquarium thuis zijn speciale tabletten of teststrips vaak voldoende om de actuele pH- en chloorwaarden te bepalen. De meetresultaten kunnen dan van een kleurenschaal worden afgelezen.
Digitale, op batterijen werkende meetapparatuur biedt echter een aanzienlijk hogere nauwkeurigheid en maakt zo een optimale chloordosering mogelijk. Bovendien zijn ze gemakkelijk te bedienen en kunnen ze vaak andere belangrijke waarden meten.
De aanschaf van een digitale meter is altijd de moeite waard als over een langere periode continu metingen met hoge nauwkeurigheid moeten worden verricht. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij het meten van drinkwater, in openbare zwembaden of permanent geïnstalleerde zwembaden. In principe moet echter niet alleen het chloorgehalte, maar in ieder geval ook de pH-waarde van het water regelmatig worden gecontroleerd. Er zijn ook verschillende combinatiemeettoestellen waarmee zowel de pH- als de chloorwaarde kan worden gemeten.
De pH-waarde is een bepalende parameter voor de waterkwaliteit. De waarden worden gemeten op een pH-schaal tussen 0 en 14, waarbij 7 staat voor neutraal. Alle waarden boven 7 zijn alkalisch, terwijl alle waarden daaronder wijzen op zuur water. Voor een zwembad worden waarden tussen 7,2 en 7,6 als optimaal beschouwd. Als de pH lager is dan 7, lijdt het filtersysteem onder het zure water. Corrosieschade kan het gevolg zijn. Bij mensen veroorzaakt zuur water irritatie van de ogen en slijmvliezen. Alkalisch water daarentegen maakt het zwembad troebel en remt de werking van chloor!
In extreme gevallen kunt u zoveel chloor toevoegen als u wilt, het zal weinig effect hebben. Regelmatige controle met een tester of pH-meter is daarom belangrijk. Veel zwembadwatertesters tonen u niet alleen de pH-waarde en het chloorgehalte, maar ook andere nuttige informatie zoals de calciumhardheid. Als u met een pH-tester een grote afwijking van de ideale waarde vaststelt, moet u onmiddellijk actie ondernemen. Met een pH-verlager kan een te hoge pH-waarde onder controle worden gebracht door zuur toe te voegen. Meestal wordt hiervoor natriumbisulfaat of zoutzuur gebruikt. Als de watertester daarentegen een te lage pH-waarde aangeeft, kan deze snel weer worden verhoogd met natriumcarbonaat of natriumbicarbonaat.
Een digitale zwembadtester is een verstandige investering om de hygiëne in een zwembad en whirlpool te waarborgen.
Alvorens te kopen moet u nagaan welke meetfuncties de zwembadwatertester moet hebben.
Naast chloor en pH kunnen sommige testers ook broom, cyanuurzuur, totale hardheid, ureum, calciumhardheid, ozon en waterstofperoxide meten. Bijzonder praktisch zijn meettoestellen die via Bluetooth aan een mobiele telefoon kunnen worden gekoppeld.
Zo kunt u de meetresultaten overzichtelijk en duidelijk op het scherm van de smartphone weergeven.
Was ist ein TDS-meter?
De afkorting TDS staat voor Total Dissolved Solids (totaal opgeloste vaste stoffen). Een TDS-meter is dus een tester waarmee het aandeel opgeloste vaste stoffen in water, zoals zouten, metalen of mineralen, kan worden bepaald. Het wordt gemeten in ppm (parts per million). Ter illustratie: bij een waarde van 60 ppm zijn er 60 opgeloste ionen per 999.940 watermoleculen.
Wat zijn de voor- en nadelen van broom in vergelijking met chloor?
Zowel chloor als broom worden gebruikt voor de desinfectie van zwembaden en zwemvijvers. Beide hebben een zeer hoge reactiviteit, waarbij de snelheid van chloor hoger is dan die van broom. Bovendien doodt chloor sneller bacteriën en ziektekiemen. Broom daarentegen heeft een hogere stabiliteit in water, waardoor het minder vaak vervangen hoeft te worden dan chloor. Het doodt ook verontreinigende stoffen over een langere periode. Bovendien heeft broom een lage pH-waarde. Bij de aankoop moet worden opgemerkt dat broom meer kost dan chloor.
Wat betekent pH eigenlijk?
De afkorting pH staat voor Kracht van Waterstof. De pH-schaal kan worden gebruikt om de zuurgraad en alkaliteit van water en andere vloeistoffen te bepalen.